0.2.12. 2025 die Abreise

Լեւոն ԺԴ. Պապը աւարտեց իր քահանայապետութեան առաջին միջազգային ճամբորդութիւնը

«Իմ առաքելական ճամբորդութեան աւարտին, Հռոմ վերադառնալու ժամանակ, կ՝ուզեմ դարձեալ եւս իմ խոր երախտագիտութեան զգացումը յայտնել ձեզի, Լիբանանի իշխանութեան եւ ժողովուրդին, այցելութեան ընթացքին ձեր ցուցաբերած ջերմ ընդունելութեան եւ բարեհաճ հիւրասիրութեան համար։ Ապահովուելով ձեզի իմ շարունակական աղօթքներս՝ Ազգին խաղաղութեան, միութեան եւ բարօրութեան համար, սրտանց բոլորին վրայ կը հայցեմ Աստուածային առատ օրհնութիւնները»։

Վատիկան Նիւզ - Հայկական բաժանմունք

Երեքշաբթի` 2 դեկտեմբեր 2025-ին Լեւոն ԺԴ. Սրբազան Պապը ժամը 13,35-ին Լիբանանի Միջազգային Օդակայանին մէջ կայացած հրաժեշտի պաշտօնական արարողութեան աւարտին բարձրանալով «ԻԹԱ» ընկերութեան օդանաւ, վերջ տուաւ իր Քահանայապետութեան առաջին միջազգային առաքելական ճամբորդութեան։

Նորին Սրբութիւնը եւ անոր ընկերացող պատուիրակութեան անդամները փոխադրող սաւառնակը թռիչք առաւ ժամը` 13,47-ին ուղղուելով դէպի Հռոմի Ֆիումիչինօ օդակայան, ուր ժամանումը նախատեսուած է երեք ժամ յիսուն վայրկեան տեւող թռիչքէ մը ետք։

Աւանդութեան համաձայն Քահանայապետը հեռագիրներ յղեց թռիչքով սաւառնած երկիրներու նախագահներուն։

Լիբանանի հանրապետութեան նախագահ Ճոզէֆ Աունի յղած հեռագիրին մէջ Քահանայապետը նշեց

Սրբազան Պապին խօսքերէն հատուածներ

«Դուք յոյս ունիք։ Դուք ժամանակ ունիք։ Դուք աւելի շատ ժամանակ ունիք երազելու, կազմակերպուելու և բարիք գործելու։ Դուք ներկան էք, և ապագան արդեն կը կառուցուի ձեր ձեռքերուն մէջ։ Եւ դուք ունիք պատմութեան ընթացքը փոխելու ոգևորութիւն։ Չարիքի նկատմամբ իրական դիմադրութիւնը չարիքը չէ, այլ սէրը, որ կարող է բուժել սեփական վէրքերը՝ միաժամանակ բուժելով ուրիշներուն վէրքերը»։ Լեւոն ԺԴ. Պապին, երկուշաբթի երեկոյեան, երիտասարդներուն ուղղած այս խօսքերը, կարող ենք ամփոփումը համարել Անոր Լիբանանին մէջ թողած պատգամին, սիրոյ, համակեցութեան, եղբայրութեան, ներումի, վերականգնելու քաջութեան եւ խաղաղութեան պատգամին հետ միասին։

«Բոլորը պէտք է իրենց դերը կատարեն, և մենք բոլորս պէտք է միացնենք ուժերը, որպէսզի այս երկիրը վերադառնայ իր շքեղութեան։ Եւ այդ մէկը ընելու համար մենք ունինք մէկ ճանապարհ. զինաթափենք մեր սրտերը, մէկդի դնենք մեր էթնիկ և քաղաքական փակումի զրահը, բանանք մեր կրօնական խոստովանութիւնները փոխադարձ հանդիպման համար, թող մեր մէջ վերստին արթնցնենք միասնական Լիբանանի երազանքը, ուր կը յաղթեն խաղաղութիւնն ու արդարութիւնը, ուր բոլորը կարող են զիրար ճանչնալ, որպէս եղբայրներ և քոյրեր, և որ, վերջապէս, կարող է իրականանալ այն, ինչ որ նկարագրած է Եսայի մարգարէն. «Գայլը կը բնակի գառնուկի հետ, ընձառիւծը կը պառկի ուլի հետ, հորթն ու առիւծը միասին կարածեն» (Եսայի 11։6):

Եկէ՛ք բոլորս խաղաղութիւնը ընտրենք որպէս ուղի եւ ոչ միայն որպէս նպատակակէտ յորդորեց Լեւոն ԺԴ. խրախուսելով ըլլալ խաղաղութեան արուեստագէտներ, խաղաղութեան լաւետաբերներ եւ խաղաղութեան վկաներ։

Ան ապա կոչ ուղղեց միջազգային հասարակութեան չխնայելու ջանքերը` խթանելու համար երկխօսութեան և հաշտեցման գործընթացները, սրտաբուխ կոչ ուղղելով անոնց` որոնք ունին քաղաքական պատասխանատուութիւն հրաւիրելով «ունկնդրել ժողովուրդներու խաղաղութեան կոչը», մինչ Արեւելքի քրիստոնեաներուն, որոնք այս հողատարածքի լիարժէք քաղաքացիներ են, խրախուսեց. «Քաջութիւն ունենալ»: «Համայն Եկեղեցին ձեզի կը նայի քնքշութեամբ եւ հիացումով» ըսաւ Լեւոն ԺԴ. Պապը ։

Եկէ՛ք բոլորս խաղաղութիւնը ընտրենք որպէս ուղի եւ ոչ միայն որպէս նպատակակէտ․Լեւոն ԺԴ.

Սրբազան Քահանայապետին Առաքելական առաջին ճամբորդութիւնը Թուրքիա եւ Լիբանան՝ Նիկիոյ Տիեզերական Ժողովի 1700 ամեակին առթիւ, հասաւ իր աւարտին։ 2 Դեկտեմերին, Լիբանանէն հրաժեշտ առնելէն առաջ, Պէյրութի միջազգային օդակայանին մէջ, Պապն արտասանեց իր վերջին ճառը. «Իրականացուցի Ֆրանչիսկոս Պապին փափաքը», ըսաւ Ան։ Ապա մտահոգութիւն արտայայտեց Լիբանանի հարաւի հակամարտութեան եւ անորոշ իրավիճակի համար եւ կոչ ըրաւ դադրեցնելու յարձակումներն ու ռազմական գործողութիւնները։

Ունկնդրէ լուրը

Մարիամ Երեմեան - Վատիկան

«Beirut Waterfront» տարածքին վրայ պատարագէն ետք, երեքշաբթի՝ 2 Դեկտեմբերին, տեղական ժամով ժամը 13։00 ին Սրբազան Քահանայապետը փոխադրուեցաւ Պէյրութի միջազգային օդակայան։ Դիմաւորուելով Հանրապետութեան Նախագահ` Ժոզէֆ Աունիի կողմէ եւ հրաժեշտի պաշտօնական արարողութենէն ետք, Ան արտասանեց իր վերջին ճառը։

«Մեկնիլը աւելի դժուար է, քան ժամանելը։ Լիբանանին մէջ միասին ըլլալը վարակիչ է. այստեղ գտայ ժողովուրդ մը, որ մեկուսացում չի սիրեր», եղան Անոր առաջին բառերը։

«Եթէ գալը կը նշանակէր քնքշութեամբ մուտք գործել ձեր մշակոյթին մէջ, ապա ձգել այս հողը կը նշանակէ ձեզ մեր սրտերուն մէջ պահել», շարունակեց Ան եւ յոյս յայտնեց, որ «այս եղբայրութեան եւ խաղաղութեան նկատմամբ յանձնառութեան ոգիի մէջ ներգրաւուի ողջ Մերձաւոր Արեւելքը, նոյնիսկ անոնք, որոնք մէկը միւսը թշնամիներ կը նկատեն»։

Քահանայապետը շնորհակալութիւն յայտնեց բոլորին եւ ուրախութիւն արտայայտեց, որ իրականացուց Ֆրանչիսկոս Պապին փափաքը․ «Ան մեր հետն էր, մեր հետը կը քալէր ՝ Աւետարանի այլ վկաներու հետ միասին», յարեց Նորին Սրբութիւնը։

Հանդիպեցայ բազմաթիւ դէմքերու եւ սեղմեցի բազմաթիւ ձեռքեր՝ յոյսի ուժ ստանալով այս ֆիզիքական եւ ներքին շփումէն

Ապա՝ մէկիկ մէկիկ թուարկեց իր տպաւորութիւնները ու ապրումները այս այցէն․ «Տեսայ ձեր մեծ ակնածանքը Տիրամօր նկատմամբ, որ թանկ է՝ ըլլայ քրիստոնեաներու, ըլլայ մահմետականներու համար։ Աղօթեցի Սուրբ Շարպելի դամբանին առջեւ՝ զգալով այս Երկրի խորը հոգեւոր արմատները։ Յուզուեցայ Պէյրութի նաւահանգիստ կատարած այցէն, աղօթեցի բոլոր զոհերուն համար՝ իմ հետս կը տանիմ բազմաթիւ ընտանիքներու եւ ամբողջ Երկիրի մը ճշմարտութեան եւ արդարութեան ցաւն ու ծարաւը: Հանդիպեցայ բազմաթիւ դէմքերու եւ սեղմեցի բազմաթիւ ձեռքեր՝ յոյսի ուժ ստանալով այս ֆիզիքական ու ներքին շփումէն: Դուք ուժեղ էք, ինչպէս ձեր գեղեցիկ լեռներու մայրիները, եւ լի էք պտղատու ծառերով, ինչպէս ձեր հարաւի մէջ եւ ծովի մօտ աճող ձիթենիները»։

Երկրի հարաւը հակամարտութեան եւ անորոշութեան իրավիճակ կ’ապրի․ դադրեցնել յարձակումներն ու ռազմական գործողութիւնները

Լեւոն ԺԴ․ յատուկ ողջոյն յղեց Լիբանանի այն շրջաններուն, որոնք այցելելու հնարաւորութիւն չ՚ունեցաւ՝ «Թրիփոլին եւ հիւսիսը, Պեքաան եւ Երկրի հարաւը, որ առանձնայատուկ կերպով, հակամարտութեան եւ անորոշութեան իրավիճակ կ’ապրի»: Ապա՝ կոչ ըրաւ «դադրեցնելու յարձակումներն ու ռազմական գործողութիւնները»։

«Զինուած պայքարը որեւէ օգուտ չի բերեր։ Զէնքը կը սպաննէ։ Բանակցութիւնները, միջնորդութիւնը եւ երկխօսութիւնը կը կառուցեն։ Եկէք բոլորս խաղաղութիւնը որպէս ուղի ընտրենք, եւ ոչ միայն որպէս նպատակակէտ», յորդորեց հուսկ Սրբազան Պապը։

Սորվիլ միասին աշխատիլ

«Լիբանանը, Երկիր ըլլալէ աւելի՝ պատգամ է»։ Սուրբ Յովհաննէս Պօղոս Բ․ Պապի այս խօսքերը մէջբերելով՝ Լեւոն ԺԴ․ խրախուսեց «սորվիլ միասին աշխատիլ եւ միասին յուսալ, որպէսզի այդպէս ըլլայ»։

Ի վերջոյ, Ան իր պատգամն աւարտեց Աստուծոյ օրհնութիւնը հայցելով բոլոր լիբանանցիներուն, ներկաներուն, Միջին Արեւելքի եւ ողջ մարդկութեան վրայ։

Վերջին շնորհակալութիւնն ու ցտեսութիւնը արաբերէն արտասանելով՝ Սրբազան Պապը բարձրացաւ օդանաւ վերադարձ կատարելու համար Հռոմ, ուր կը ժամանէ գրեթէ երեք ժամ յիսունհինգ վայրկեան տեւող թռիչքէ ետք՝ սաւառնելով Կիպրոսի եւ Յունաստանի օդային տարածքներուն վրայէն։

«Այսօր Տէրը ձեզմէ իւրաքանչիւրին կ՛ըսէ. «Ես քեզ կը սիրեմ, դուն իմ զաւակն ես. Սրբազան Պապը այցելեց Սուրբ Խաչ Հիւանդանոցը

Խօսելով հիւանդանոցի հիմնադիր Հայր Եաքուպի մասին, Քահանայապետը զայն որակեց «բարեգործութեան անխոնջ առաքեալ», մինչ հիւանդանոցի աշխատաւորները որակեց «բարի սամարացիներ», որոնք կանգ կ՛առնեն վիրաւորներուն դիմաց ու անոնց խնամք կը տանին, հաւաստիացնելով որ իրենց ըրածը մեծ գործ է Աստուծոյ աչքերուն առջեւ։

Ունկնդրէ լուրը

Ռոպէր Աթթարեան – Վատիկան

Երեքշաբթի` 2 դեկտեմբերին Քահանայապետութեան առաջին միջազգային առաքելական ճամբորդութեան վերջին օրը, Լեւոն ԺԴ. Սրբազան Քահանայապետը այցելեց Լիբանանի «Ժալ ըլ Տիպ» շրջանի մէջ գտնուող Սուրբ Խաչ հիւանդանոցը, որ նկատուած է համայն Միջին Արեւելքի մտային անկարներու յատկացուած ամենամեծ հիւանդանոցներէն մին։

Հիւանդանոցը կը ներառէ հիւանդներու համար նախատեսուած հինգ մեծ տաղաւարներ (Սեն Ժաք, Սեն Էլի, Սեն Միշել, Նոթր Տամ, Սեն Տոմինիք)։ Անոր հիմնադիրը եղած է Քափուչին Քահանայ` Երանելի Հայր Եաքուպը` (1875-1954) որ զայն կառուցեց 1919-ին, 1937-ին զայն վերածելով խենդանոցի ապա 1951-ին մտային հաշմանդամներու հիւանդանոցի։

Խաչի նշանը

Հայր Եաաքուպը հիւանդանոցը ուզած էր կառւցել Խաչի նշանի ներքոյ, տրուած ըլլալով որ` խաչը իր սրտի անկիւնաքարն էր. Անոր մէջ` ան կը գտնէր խաղաղութիւն, ուժ և հպարտութիւն: Իր հիմնադրած Ֆրանչիսկեան Խաչի միաբանութեան քոյրերուն եւս սորվեցուց միշտ դիմել Խաչելութեան՝ աղօթքով և մարդկութեան ծառայելով, առաջնահերթութիւն տալով ամենաաղքատներուն, ամենախոցելիներուն եւ մոռցուածներուն:

Հայր Եաքուպին համար կրօնի, սէրի, կամ ցեղային պատկանելիութեան տարբերութիւնները կ՛անհետանային մարդ անհատի արժանապատուութեան դիմաց եւ այս է այն ինչ որ կը շարունակեն ընել անոր հիմնած միաբանութեան քոյրերը, որոնք ամէն տարի խնամք կը տանին աւելի քան 2.200 հիւանդի։

Հիւանդանոց ժամանելուն Քահանայապետը դիմաւորուեցաւ Լիբանանի Ֆրանչիսկեան Խաչի Միաբանութեան մեծաւորուհիի կողմէ եւ Հիւանդանոցի Տնօրէնուհիին կողմէ, որոնք զայն առաջնորդեցին հիւանդանոցի թատերասրահ, զոր Քահանայապետի այս այցելութեան առիթով ձօնուեցաւ Անոր անունին, Լեւոն ԺԴ., եւ ուր համախմբուած էին հիւանդանոցի գործիչներն ու հիւանդները։ Յայտնենք որ սոյն հանդիպումին ներկայ գտնուեցաւ նաեւ Լիբանանի Առաջին Տիկին` Նաամէթ Աունը։

Յիսուս կ՛ապրի այստեղ

Հանդիպման սկիզբը Սրբազան Պապին բարի գալուստի խօսք արտասանեց Միաբանութեան Ընդհանուր Մեծաւորուհին, որ յուզմունքով յիշեց իրենց առաքելութեան տարբեր ոլորտները ու հիւանդանոցի դիմագրաւած մարտահրաւէրները, ապա ներկայացուեցան երկու վկայութիւններ, որոնց յաջորդեց Նորին Սրբութեան ողջոյնի խօսքը, որուն մէջ Ան շնորհակալութիւն յայտնեց Ֆրանչիսքեան քոյրերուն անոնց աշխատանքին ու հիւանդներուն ծառայութեան համար, ապա քաջալերեց հիւանդանոցի աշխատաւորները շարունակելու իրենց առաքելութիւնը ուրախութեամբ եւ նուիրումով` հակառակ դժուարութիւններուն։

«Յիսուս կ՛ապրի այստեղ։ Ձեր մէջ հիւանդներ ու ձեր մէջ` Քոյրեր, բժիշկներ, ու առողջապահական գործիչներ, զոր հոգ կը տանիք անոնց» ըսաւ Սրբազան Պապը շնորհակալութիւն յայտնելով նաեւ երգչախումբի անդամներուն, ըսելով` թէ անոնք յոյսի պատգամ մըն են։

Սրբազան Պապը առ այդ ընդգծեց աւելիով դիւրաբեկներուն ու աղքատներուն հոգ տանելու կարեւորութիւնը եւ յիշեցուց որ քրիստոնեաները կոչուած են հետեւելու Յիսուսի օրինակին, հոգ տանելով աւելիով կարիքաւորներուն։

Բարեգործութեան անխոնջ առաքեալ` Հայր Եաքուպ

Ան ապա ակնարկեց հիւանդանոցի հիմնադիրին, զայն որակելով «բարեգործութեան անխոնջ առաքեալ», մինչ հիւանդանոցի աշխատաւորները որակեց «բարի սամարացիներ», որոնք կանգ կ՛առնեն վիրաւորներուն դիմաց ու անոնց խնամք կը տանին, հաւաստիացնելով որ իրենց ըրածը մեծ գործ է Աստուծոյ աչքերուն առջեւ։

Նորին Սրբութիւնը շեշտեց աւելիով դիւրաբեկներուն ու աղքատներու հոգ տանելու կարեւորութիւնը եւ յիշեցուց որ քրիստոնեաները կոչուած են հետեւելու Յիսուսի օրինակին հոգ տանելով աւելիով կարիքաւորներուն։

Աստուած ձեզ չի մոռնար

Հիւանդութենէն տուժած սիրելի՛ եղբայրներ և քոյրեր, ձեզի կ՛ուզեմ պարզապէս յիշեցնել, որ դուք Աստուծոյ` մեր հօր սրտին մէջ էք։ Ան ձեզ կը կրէ իր ափերուն մէջ, ձեզի կ՜ընկերանայ սիրով, ձեզի կը նուիրէ իր քնքշութիւնը, ընդմէջ ժպիտներուն ու ձեռքերուն անոնց` որոնք ձեր կեանքի հոգ կը տանին։ Այսօր Տէրը ձեզմէ իւրաքանչիւրին կ՛ըսէ. «Ես քեզ կը սիրեմ, դուն իմ զաւակն ես։ Երբեք մի մոռնար այս մէկը»։

«Շնորհակալութիւն բոլորիդ։ Շուքրան։ Ալլա մաաքոմ։ Աստուած ձեր հետ» ըսաւ Սրբազան Պապը եզրափակելով իր խօսքը։

Սրբազան Պապի խօսքէն ետքը կատարուեցաւ` «Հայր Մեր» աղօթքը ապա Նորին Սրբութիւնը իր օրհնութիւնները շնորհեց ներկաներուն եւ նախ քան հիւանդանոցէն հրաժեշտ առնելը այցելեց «Saint Dominique» տաղաւարը առանձնական հանդիպում ունենալով հիւանդներուն ու զանոնք խնամողներուն հետ ապա տեղափոխուեցաւ Պէյրութի նաւահանգիստ` ուր գլխաւորեց լռելեան աղօթք մը, ի յիշատակ հինգ տարի առաջ, չորս օգոստոսին ահաւոր պայթումի զոհերուն։

Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ

Լեւոն ԺԴ. Պապը Լիբանանի մէջ երկրորդ օր

Սրբազան Քահանայապետը` որ երէկ ժամանած էր Լիբանան, այսօր առաւօտեան օրակարգը սկսաւ Սուրբ Շարպելի սրբավայր ուխտագնացութեամբ, ապա փոխադրուեցաւ Հարիսայի Սրբավայր ուր հանդիպում ունեցաւ Լիբանանի կղերական դասին հետ հուսկ Լիբանանի Կաթողիկէ Արեւելեան Եկեղեցիներու Պատրիարքներուն հետ, որոնց հետ կիսեց նաեւ կէսօրուան ճաշը։ Ան ապա փոխադրուեցաւ Պէյրութի Նահատակաց հրապարակ ուր մասնակցեցաւ իսլամ-քրիստոնէական միջկրօնական հանդիպումի մը որմէ ետքը փոխադրուեցաւ Պքերքէ ուր գլխաւորեց Երիտասրադներու հաւաքը։

Papst Leo XIV. beendet erste Auslandsreise seines Pontifikats

„Am Ende meiner apostolischen Reise, nach meiner Rückkehr nach Rom, möchte ich Ihnen, den libanesischen Behörden und dem libanesischen Volk, nochmals meinen tiefen Dank für den herzlichen Empfang und die großzügige Gastfreundschaft aussprechen, die Sie mir während meines Besuchs entgegengebracht haben. Ich versichere Ihnen meine anhaltenden Gebete für den Frieden, die Einheit und das Wohlergehen der Nation und bitte Gott von Herzen um seinen reichen Segen für Sie alle.“

Vatican News – Armenische Abteilung

Dienstag, 2. Dezember 2025, Papst Leo XIV. Nach der offiziellen Abschiedszeremonie um 13:35 Uhr am internationalen Flughafen des Libanon bestieg der Papst die Maschine der ITA und beendete damit seine erste internationale apostolische Reise.

Das Flugzeug mit Seiner Heiligkeit und den Mitgliedern seiner Delegation an Bord startete um 13:47 Uhr mit Ziel Rom-Fiumicino. Die Ankunft ist nach einem dreistündigen und fünfzigminütigen Flug geplant.

Traditionsgemäß sandte der Papst Telegramme an die Präsidenten der Länder, die mit ihm gereist waren.

In einem Telegramm an den Präsidenten der Republik Libanon, Joseph Aoun, schrieb der Papst:

Auszüge aus den Worten des Heiligen Vaters

„Ihr habt Hoffnung. Ihr habt Zeit. Ihr habt mehr Zeit zum Träumen, zum Organisieren und zum Guten. Ihr seid die Gegenwart, und die Zukunft liegt bereits in euren Händen. Und ihr habt den Enthusiasmus, den Lauf der Geschichte zu verändern. Der wahre Widerstand gegen das Böse ist nicht das Böse selbst, sondern die Liebe, die die eigenen Wunden heilen kann, während sie gleichzeitig die Wunden anderer heilt.“ Papst Leo XV. Diese Worte, die er am Montagabend an die jungen Menschen richtete, können als Zusammenfassung seiner Botschaft im Libanon betrachtet werden, die neben der Botschaft der Liebe, des friedlichen Zusammenlebens, der Brüderlichkeit, der Vergebung, des Mutes zum Wiederaufbau und des Friedens auch die Botschaft der Liebe, der Koexistenz, der Brüderlichkeit, der Vergebung, des Mutes zum Wiederaufbau und des Friedens umfasst.

„Jeder muss seinen Beitrag leisten, und wir müssen alle unsere Kräfte bündeln, damit dieses Land zu seiner alten Pracht zurückfindet. Und das gelingt uns nur auf einem Weg: Lasst uns unsere Herzen öffnen, lasst uns die Mauern unserer ethnischen und politischen Abschottung ablegen, lasst uns unsere religiösen Bekenntnisse für die Begegnung öffnen, lasst uns in uns den Traum eines vereinten Libanon neu entfachen, in dem Frieden und Gerechtigkeit herrschen, in dem alle einander als Brüder und Schwestern erkennen und in dem endlich das wahr werden kann, was der Prophet Jesaja beschrieb: „Der Wolf wird beim Lamm wohnen, der Leopard beim Zicklein lagern, Kalb und Löwe werden beieinander liegen“ (Jesaja 11,6).

Lasst uns alle den Frieden als Weg und nicht nur als Ziel wählen“, mahnte Levon XIV. und ermutigte uns, Künstler des Friedens, Friedensstifter und Zeugen des Friedens zu sein.

Anschließend rief er die internationale Gemeinschaft auf, keine Mühen zu scheuen, Dialog- und Versöhnungsprozesse zu fördern, und richtete einen eindringlichen Appell an alle politisch Verantwortlichen: „Hört zu!“ Papst Leo XV. rief zum Frieden der Völker auf und ermutigte die Christen des Ostens, die vollwertige Bürger dieses Landes sind, „Mut zu haben“. „Die ganze Kirche blickt mit Zärtlichkeit und Bewunderung auf Sie“, sagte er.

Vielen Dank für das Lesen des Artikels. Wenn Sie die neuesten Nachrichten erhalten möchten, können Sie hier unseren Newsletter abonnieren.

Lasst uns alle den Frieden als Weg und nicht nur als Ziel wählen. Levon XIV.

Die erste Apostolische Reise Seiner Heiligkeit des Patriarchen in die Türkei und den Libanon anlässlich des 1700. Jahrestages des Ökumenischen Konzils von Nicäa ist zu Ende gegangen. Am 2. Dezember hielt der Papst vor seiner Abreise aus dem Libanon seine letzte Ansprache am internationalen Flughafen Beirut. „Möge Papst Franziskus seinen Wunsch erfüllen“, sagte er. Anschließend äußerte er seine Besorgnis über den Konflikt und die unsichere Lage im Südlibanon und rief zu einem Ende der Angriffe und Militäroperationen auf.

Hören Sie die Nachrichten

Mariam Yeremian – Vatikan

Nach der Messe an der Uferpromenade von Beirut am Dienstag, dem 2. Dezember, um 13:00 Uhr Ortszeit, wurde der Heilige Vater zum internationalen Flughafen Beirut gebracht. Dort wurde er vom Präsidenten der Republik, Joseph Aoun, empfangen und hielt nach der offiziellen Abschiedszeremonie seine letzte Ansprache.

„Abreisen ist schwieriger als Ankommen. Im Libanon ist Zusammensein ansteckend. Hier habe ich ein Volk gefunden, das Isolation nicht mag“, waren seine ersten Worte.

„Wenn Ankommen bedeutete, mit Zärtlichkeit in eure Kultur einzutauchen, so bedeutet Abschiednehmen, euch in unseren Herzen zu bewahren“, fuhr er fort und äußerte die Hoffnung, dass „dieser Geist der Brüderlichkeit und des Friedensengagements den gesamten Nahen Osten erfassen wird, selbst jene, die einander als Feinde betrachten.“

Der Papst dankte allen und freute sich, den Wunsch von Papst Franziskus erfüllt zu haben. „Er war bei uns, ging mit uns, zusammen mit anderen Zeugen des Evangeliums“, fügte Seine Heiligkeit hinzu.

Ich habe viele Gesichter gesehen und viele Hände geschüttelt und aus dieser physischen und inneren Begegnung Kraft geschöpft.

Dann schilderte er nacheinander seine Eindrücke und Gefühle von diesem Besuch: „Ich sah eure tiefe Ehrfurcht vor der Mutter Gottes, die Christen wie Muslimen gleichermaßen kostbar ist. Ich betete am Grab des Heiligen Charbel und spürte die tiefen spirituellen Wurzeln dieses Landes. Der Besuch im Hafen von Beirut hat mich tief bewegt. Ich betete für alle Opfer und trage den Schmerz und die Sehnsucht nach Wahrheit und Gerechtigkeit vieler Familien und eines ganzen Landes in mir. Ich begegnete vielen Menschen und schüttelte viele Hände, aus dieser physischen und inneren Begegnung schöpfte ich Kraft. Ihr seid stark wie die Zedern eurer wunderschönen Berge und reich an Obstbäumen, wie den Olivenbäumen, die in eurem Süden und am Meer wachsen.“

Der Süden des Landes befindet sich in einer Situation von Konflikt und Unsicherheit. Stoppt die Angriffe und Militäroperationen!

Levon XIV. Er richtete einen besonderen Gruß an die Regionen des Libanon, die er nicht besuchen konnte: „Tripolis und der Norden, die Bekaa-Ebene und der Süden des Landes, die in besonderer Weise von Konflikt und Unsicherheit betroffen sind.“ Anschließend rief er zu einem Ende der Angriffe und Militäroperationen auf.

„Bewaffnete Konflikte bringen keinen Nutzen. Waffen töten. Verhandlungen, Vermittlung und Dialog schaffen Zusammenhalt. Lasst uns alle den Frieden als Weg und nicht nur als Ziel wählen“, mahnte der Papst.

Lasst uns gemeinsam für den Frieden arbeiten.

„Der Libanon ist mehr als ein Land, er ist eine Botschaft.“ Mit diesen Worten von Papst Johannes Paul II. ermutigte Leo XIV., „zu lernen, zusammenzuarbeiten und gemeinsam zu hoffen, damit dies Wirklichkeit wird.“

Schließlich bat er in seiner Botschaft um Gottes Segen für alle Libanesen, die Anwesenden, den Nahen Osten und die gesamte Menschheit.

Nach einem letzten Dankeschön und Abschied auf Arabisch bestieg der Papst das Flugzeug zurück nach Rom, wo er nach einem Flug von fast drei Stunden und 55 Minuten über Zypern und Griechenland eintreffen wird.

Vielen Dank fürs Lesen. Wenn Sie die neuesten Nachrichten erhalten möchten, laden wir Sie ein, unseren Newsletter zu abonnieren. Klicken Sie hier.

„Heute spricht der Herr zu jedem von euch: „Ich liebe dich, du bist mein Kind.“ Der Heilige Vater besuchte das Holy Cross Hospital.

Über den Gründer des Krankenhauses, Pater Yacoub, sprach der Papst und bezeichnete ihn als „unermüdlichen Apostel der Nächstenliebe“. Die Mitarbeiter des Krankenhauses nannte er „barmherzige Samariter“, die vor den Verwundeten anhalten und sich um sie kümmern, indem sie ihnen versichern, dass ihre Tat in den Augen Gottes eine große Wohltat ist.

Hören Sie die Nachrichten

Rober Attarian – Vatikan

Am Dienstag, dem 2. Dezember, dem letzten Tag der ersten internationalen apostolischen Reise des Pontifikats von Levon XIV., besuchte der Heilige Vater das Holy Cross Hospital in der Region Jal el-Dib im Libanon. Es gilt als eines der größten Krankenhäuser für psychisch Kranke im gesamten Nahen Osten.

Das Krankenhaus umfasst fünf große Pavillons für Patienten (Sankt Jakob, San Elie, San Michele, Notre Dame, San Dominic). Gegründet wurde es 1919 von dem Kapuzinerpater, dem seligen Pater Jakob (1875–1954). 1937 wurde es in eine Irrenanstalt und 1951 in ein Krankenhaus für geistig Behinderte umgewandelt.

Das Zeichen des Kreuzes

Pater Jakob wollte das Krankenhaus unter dem Zeichen des Kreuzes errichten, da das Kreuz der Grundstein seines Herzens war. Darin fand er Frieden, Kraft und Stolz. Er lehrte auch die Schwestern des von ihm gegründeten Franziskanerordens vom Kreuz, sich durch Gebet und Dienst an der Menschheit stets der Kreuzigung zuzuwenden und dabei den Ärmsten, den Schwächsten und den Vergessensten Priorität einzuräumen.

Für Pater Jakob würden Unterschiede in Religion, Liebe oder Ethnie angesichts der Würde des Menschen verschwinden, und genau das tun die Schwestern des von ihm gegründeten Ordens bis heute, indem sie jährlich über 2.200 Patienten betreuen.

Bei seiner Ankunft im Krankenhaus wurde der Erzbischof vom Oberen des Franziskanerordens vom Kreuz des Libanon und dem Direktor des Krankenhauses begrüßt, die ihn in den Operationssaal führten, der anlässlich des Besuchs des Erzbischofs nach ihm benannt wurde. Levon IV., wo sich die Krankenhausleitung und Patienten versammelt hatten. Erwähnenswert ist, dass auch die First Lady des Libanon, Naamet Aoun, an diesem Treffen teilnahm.

Jesus lebt hier

Zu Beginn des Treffens begrüßte die Generaloberin der Kongregation den Papst, der bewegt an die verschiedenen Bereiche ihrer Mission und die Herausforderungen des Krankenhauses erinnerte. Anschließend wurden zwei Zeugnisse verlesen, gefolgt von der Begrüßung durch den Papst, in der er den Franziskanerinnen für ihre Arbeit und ihren Dienst an den Kranken dankte und die Krankenhausmitarbeiter ermutigte, ihre Mission trotz der Schwierigkeiten mit Freude und Hingabe fortzusetzen.

„Jesus lebt hier.“ „Unter euch sind die Kranken, und unter euch sind die Ordensschwestern, Ärzte und Pflegekräfte, die sie betreuen“, sagte der Papst und dankte auch den Chormitgliedern, die eine Botschaft der Hoffnung seien.

Der Papst betonte anschließend, wie wichtig es sei, sich um die Schwachen und Armen zu kümmern, und erinnerte daran, dass Christen berufen seien, dem Beispiel Jesu zu folgen und sich um die Bedürftigsten zu kümmern.

Der unermüdliche Apostel der Nächstenliebe: Pater Jakob

Er sprach dann über den Gründer des Krankenhauses und bezeichnete ihn als „unermüdlichen Apostel der Nächstenliebe“. Die Krankenhausmitarbeiter nannte er „barmherzige Samariter“, die den Verwundeten beistehen und sie versorgen, und ihnen versichern, dass ihr Tun in Gottes Augen ein großes Werk ist.

Seine Heiligkeit betonte erneut, wie wichtig es sei, sich um die Schwachen und Armen zu kümmern, und erinnerte daran, dass Christen berufen seien, dem Beispiel Jesu zu folgen und sich um die Bedürftigsten zu kümmern.

Gott vergisst euch nicht.

Liebe Brüder und Schwestern, die an Krankheit leiden, ich möchte euch nur daran erinnern, dass ihr in Gottes Hand seid. Das Herz Gottes, unseres Vaters. Er trägt euch in seinen Armen, begleitet euch in Liebe und schenkt euch seine Zärtlichkeit durch das Lächeln und die Hände derer, die sich um euer Leben kümmern. Heute sagt der Herr zu jedem von euch: „Ich liebe euch, ihr seid meine Kinder. Vergesst das nie.“

„Vielen Dank. Dankbarkeit. Gott sei mit euch“, schloss der Heilige Vater seine Ansprache.

Nach den Worten des Papstes wurde das Vaterunser gebetet. Anschließend segnete Seine Heiligkeit die Anwesenden und besuchte, bevor er das Krankenhaus verließ, den Pavillon „Saint Dominique“. Dort traf er sich mit den Patienten und ihren Angehörigen. Danach fuhr er zum Hafen von Beirut, wo er ein Schweigegebet zum Gedenken an die Opfer der schrecklichen Explosion vor fünf Jahren, am 4. August, leitete.

Vielen Dank für das Lesen des Artikels. Wenn Sie die neuesten Nachrichten erhalten möchten, laden wir Sie ein, unseren Newsletter zu abonnieren. Klicken Sie hier.

Papst Leo XIV. Zweiter Tag im Libanon

Der Heilige Vater, der gestern im Libanon ankam, begann seinen Vormittag mit einer Pilgerfahrt zum Schrein des Heiligen Charbel. Anschließend besuchte er den Schrein von Harissa, wo er libanesische Geistliche und die Patriarchen der katholischen Ostkirchen im Libanon traf und mit ihnen zu Mittag aß. Danach begab er sich zum Märtyrerplatz in Beirut, wo er an einem interreligiösen Treffen zwischen Muslimen und Christen teilnahm. Im Anschluss daran leitete er in Bkirke das Jugendtreffen.

Vielen Dank für das Lesen dieses Artikels. Wenn Sie die neuesten Nachrichten erhalten möchten, können Sie hier unseren Newsletter